Ένας συνοπτικός απολογισμός των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου των τουρκικών προεδρικών εκλογών που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή.

Αναλυτικό άρθρο που εξηγεί γιατί η αυξανόμενη παγκόσμια πείνα αποτελεί συνέπεια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και όχι του «υπερπληθυσμού».

Σαν σήμερα (σ.: 24 Φεβρουαρίου) ακριβώς πριν ένα χρόνο, τα ρωσικά τανκς πέρασαν τα σύνορα με την Ουκρανία. Η επέτειος αυτού του γεγονότος δεν πέρασε απαρατήρητη. Έχει καταλάβει μεγάλος μέρος του τηλεοπτικού χρόνου και άλλες τόσες στήλες στις σελίδες του Τύπου.

Η ακολουθία γεγονότων και αποκαλύψεων του τελευταίου ενός περίπου μήνα, γύρω από τη δυσώδη υπόθεση των παρακολουθήσεων, έχει εντείνει τις αντιφάσεις και το πολιτικό αδιέξοδο της κυβέρνησης, καθώς και γενικότερα του αστικού καθεστώτος. Πρόκειται για ένα αδιέξοδο που αντανακλά το γενικότερο οικονομικό και κοινωνικοπολιτικό αδιέξοδο του ελληνικού καπιταλισμού, στο ευρύτερο πλαίσιο της ιστορικής κρίσης που «βιώνει» το καπιταλιστικό σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Νωρίς το πρωί της Δευτέρας 6 Ιανουαρίου, ένας καταστροφικός σεισμός ταρακούνησε τη Μέση Ανατολή. Ο σεισμός μεγέθους 7,8 Ρίχτερ, με επίκεντρο ακριβώς τα δυτικά της Γκαζιαντέπ στην περιοχή της Ανατολίας της Τουρκίας, είναι ο ισχυρότερος που έπληξε τη χώρα στη σύγχρονη εποχή. Με μια δύναμη 130 ατομικών βομβών, έγινε αισθητός μέχρι τη Γροιλανδία.

Στα τέλη Ιανουαρίου, η διεθνής ηγεσία της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (IMT) συναντήθηκε στην Ιταλία. Αυτή ήταν η πρώτη δια ζώσης συνάντηση του κορυφαίου οργάνου της IMT εδώ και ακριβώς τρία χρόνια. H τελευταία που πραγματοποιήθηκε δια ζώσης ήταν τον Ιανουάριο του 2020, ακριβώς τη στιγμή που ο COVID-19 εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Τώρα, επιτέλους, σύντροφοι από κάθε ήπειρο – από 27 χώρες συνολικά – μπόρεσαν να συναντηθούν από κοντά για να συζητήσουν.

Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους της Γαλλίας στις 19 Γενάρη ημέρα εθνικής απεργίας κατά της τελευταίας επίθεσης του προέδρου Μακρόν στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Η ηλικία συνταξιοδότησης στη Γαλλία σήμερα είναι τα 62 έτη. Ο Μακρόν ελπίζει να την αυξήσει κατά τέσσερις μήνες το χρόνο στα 64 έως το 2030.

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στο θεωρητικό περιοδικό της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (IMT), In Defense of Marxism, τον Μάρτιο του 2022. Παρέχει μια εξαιρετική ανάλυση της παγκόσμιας κατάστασης και των πραγματικών δυναμικών διαδικασιών της επανάστασης. Τα μαζικά κινήματα στη Σρι Λάνκα και το Ιράν, λίγους μήνες μετά την πρώτη δημοσίευση του κειμένου, αποτέλεσαν περαιτέρω εμφατική επιβεβαίωση της ανάλυσης αυτής.

Η χθεσινή (σ.: Κυριακή 8 Ιανουαρίου) εισβολή στο Προεδρικό Μέγαρο, στο Κοινοβούλιο (Εθνικό Κογκρέσο), και στο Ανώτατο Δικαστήριο, ομάδων από «Μπολσοναρίστας» – που αντιτίθονται στο εκλογικό αποτέλεσμα και απαιτούν στρατιωτική παρέμβαση – πρέπει να αποκηρυχτεί σθεναρά και να απαντηθεί από το εργατικό, το λαϊκό και το φοιτητικό κίνημα.

Από τη στιγμή της καθαίρεσης του Προέδρου του Περού, Πέδρο Καστίγιο, από το Κογκρέσο στις 7 Δεκεμβρίου, οι εργάτες και οι αγρότες έχουν αρχίσει να κινητοποιούνται σε διαρκώς αυξανόμενους αριθμούς. Σε κάποιες περιοχές οι κινητοποιήσεις έχουν λάβει εξεγερτικές διαστάσεις. Οι λαϊκές μάζες βλέπουν ξεκάθαρα ότι πρόκειται για ένα πραξικόπημα, πίσω από το οποίο βρίσκεται η καπιταλιστική ολιγαρχία και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Δημοσιεύουμε παρακάτω το κείμενο που μοιράζεται σε αυτό το μαζικό κίνημα από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (IMT) στο Περού.

Στις 5 Δεκεμβρίου ξεκίνησε στο Ιράν ένας νέος γύρος διαδηλώσεων της νεολαίας, καθώς και αποχών από μαθήματα και κλεισιμάτων μαγαζιών. Οι διαδηλώσεις είχε προγραμματιστεί να διαρκέσουν μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου. Οι διαμαρτυρίες, οι οποίες έχουν εξαπλωθεί μέχρι στιγμής σε 83 μικρές και μεγάλες πόλεις, ξεκίνησαν αρχικά από επαναστάτες φοιτητές, αλλά τα καλέσματα αναπαράχθηκαν και από εργατικές οργανώσεις.

Τις τελευταίες ώρες η πολιτική κρίση στο Περού έχει οξυνθεί ραγδαία. Ο Πρόεδρος Καστίγιο διέταξε το κλείσιμο του Κογκρέσου, αλλά συνελήφθη αμέσως από την αστυνομία. Το Κογκρέσο υπερψήφισε την καθαίρεσή του και ανακήρυξε την αντιπρόεδρό του, ως νέα Πρόεδρο της χώρας.

Πάνω από δύο μήνες αφότου ξέσπασε η επαναστατική εξέγερση της ιρανικής νεολαίας, και έπειτα από μια άμπωτη υπό το βάρος της σκληρής καταστολής, έλαβε χώρα ένας νέος γύρος διαμαρτυριών μεταξύ 16 και 19 Νοεμβρίου, που δείχνει ότι το μαστίγιο της αντεπανάστασης ώθησε το κίνημα προς τα εμπρός. Για να επιτευχθεί η τελική νίκη, πρέπει να υπάρξει μαζική, οργανωμένη συμμετοχή της εργατικής τάξης!

Μόλις ένα μήνα μετά το πομπώδες 20ό Συνέδριο του ΚΚΚ (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας), η οργή από τα κάτω αρχίζει να βγαίνει εκρηκτικά στην επιφάνεια. Την περασμένη εβδομάδα, το γιγάντιο εργοστάσιο της Foxconn στο Ζενγκζού της Χενάν έγινε πεδίο μιας βίαιης αντιπαράθεσης μεταξύ εργατών και αστυνομίας για κλοπή μισθών από τη διοίκηση, και τις τελευταίες δύο ημέρες, μεγάλες και βίαιες διαμαρτυρίες έχουν αναφερθεί σε πολλές μεγάλες πόλεις, ενάντια στα δρακόντεια μέτρα των λοκντάουν του καθεστώτος, που αποτελούν πλέον κομβικό σημείο για μια εκτεταμένη δυσαρέσκεια. Όπως έχουμε προβλέψει εδώ και καιρό, η βαθιά κρίση του κινεζικού καπιταλισμού αρχίζει να ωθεί τις μάζες σε δράση.

Το 20ο Συνέδριο του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) εδραίωσε περαιτέρω την εξουσία του κόμματος-κράτους πάνω στην κοινωνία, με επικεφαλής τον Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ. Ο Σι εγκαινίασε επίσημα την τρίτη του θητεία ως ανώτατος ηγέτης της χώρας – κάτι που μόνο ο Μάο είχε πετύχει στην ιστορία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Η ανώτερη ηγεσία του ΚΚΚ στελεχώνεται πλέον εξ ολοκλήρου από αξιόπιστους «υπολοχαγούς» του Σι. Το έντονα τονισμένο θέμα αυτού του Συνεδρίου ήταν η αναγκαιότητα της ηγεσίας του κόμματος-κράτους καθώς η χώρα εισέρχεται στην επόμενη περίοδο.