Maj 1968 r. był największym rewolucyjnym strajkiem generalnym w historii. Ten potężny ruch miał miejsce w szczytowym momencie powojennego okresu wzrostu gospodarczego. Wtedy jak i dzisiaj, burżuazja i jej apologeci gratulowali sobie, że rewolucje i walka klas należą do przeszłości. I właśnie wówczas doszło we Francji do wydarzeń 1968 r., które zdawały się gromem z jasnego nieba. Większość lewicy została tym kompletnie zaskoczona, ponieważ jej większość zdążyła już wtedy spisać klasę robotniczą Europy, jako potencjalną siłę rewolucyjną, na straty.

Dialektyka - nie jest ani fikcją ani mistyką, lecz nauką o formach naszego myślenia, jeśli nie ogranicza się ono do codziennych życiowych trosk, lecz próbuje zrozumieć bardziej złożone i długotrwałe procesy. Między dialektyką a formalną logiką taki jest, powiedzmy, stosunek wzajemny, jak między wyższą a niższą matematyką.

Reakcyjne epoki, takie jak nasza, nie tylko dezintegrują i osłabiają klasę robotniczą, izolując jej awangardę, lecz również obniżają ogólny poziom ideologiczny ruchu i odrzucają myślenie polityczne wstecz do etapów dawno już przebytych. W tych warunkach zadaniem awangardy jest ponad wszystko nie dać się porwać wstecznej fali - trzeba płynąć pod prąd. Jeśli niekorzystna relacja sił uniemożliwia awangardzie utrzymanie zdobytych wcześniej pozycji politycznych, trzeba utrzymać się przynajmniej na pozycjach ideologicznych, ponieważ jest w nich wyrażone drogo okupione doświadczenie przeszłości. Głupcom taka polityka wydaje się "sekciarstwem". W rzeczywistości tylko ona przygotowuje nowy

Kryzys kapitalizmu spowodował wzrost tendencji do zadawania pytań i organizacji ruchów masowych na całym świecie. Od „Indignados” mającego miejsce w Hiszpanii poprzez Plac Sindagma w Grecji aż do najświeższego Nuit debout we Francji, młodzi ludzie zaczynają działać i rzucają wyzwanie systemowi kapitalistycznemu. Ostatnie lata tej tendencji, przyniosły ze sobą liczne, spontaniczne działania, skierowane przeciwko różnym formom opresji, która uderza we wszystkie warstwy klasy pracujące w obecnym systemie.

Dawno, dawno temu, małżeństwa jednopłciowe były zalegalizowane, osoby transpłciowe mogły służyć w armii, jawny gej był Ministrem Spraw Zagranicznych, dyskryminacja została usunięta z prawa, a zmiana płci w oficjalnych dokumentach była jedynie kwestią administracyjną. Gdzie leżało to nadzwyczajne miejsce? Kiedy zdarzyło się tak, że takie prawa – które wybiegły dalej niż wszystkie inne w jakimkolwiek współczesnym państwie pod względem podstawowej demokratyczności i praw człowieka – były wcielone w życie? Co najważniejsze, dlaczego w dzisiejszych czasach tego typu prawa nie działają tak w każdym miejscu? Niezaskakująco dla Marksistów, krajem tym był Związek Radziecki, a przytoczone prawa

1 Maja w Warszawie miejsce miał pochód świętujący międzynarodowy dzień solidarności ludzi pracy. Obecność Czerwonego Frontu była naznaczona naszym banerem, pamfletami i czerwonymi flagami. 1 Maja wydana została również nasza pierwsza broszurka pt. Marksizm a Anarchizm autorstwa Alana Woodsa. Przyjęcie było entuzjastyczne czego dowodem było sprzedanie zapasu pamfletu w ciągu pierwszej godziny pochodu. Potwierdza to, że w Polsce jak i na świecie istnieje pożądanie na jedyne idee, które są w stanie poprowadzić klasę robotniczą do zwycięstwa - idee marksizmu.

To, co wydarzyło się w Hiszpanii podczas Międzynarodowego Dnia Kobiet Pracujących, było niezwykłe. Komentator barcelońskiego dziennika El Periódico określił to jako „coś więcej niż strajk, prawie rewolucję”. Ponad 6 milionów pracownic i pracowników, głównie kobiet, ale także mężczyzn, wzięło udział w strajku, pierwszym w historii strajku ogłoszonym z okazji 8. marca. Setki tysięcy osób uczestniczyło w wielkich demonstracjach w ponad 120 miastach w masowym ruchu, który można porównać tylko z indignados w 2011 roku lub ogromnymi antywojennymi marszami w 2003.

Wygrana Donalda Trumpa w USA i wzrost poparcia dla Marine Le Pen podczas wyborów na prezydenta Francji poważnie zaniepokoiło miliony ludzi na całym świecie. Niektórzy nawet przestrzegają przed nowym odrodzeniem faszyzmu. Jako marksiści, uważamy że ważne jest aby nie zastąpić poważnej analizy wyolbrzymianiem i sianiem paniki. W tym artykule, Rob Sewell - redaktor brytyjskiego pisma marksistowskiego Socialist Appeal - odpowiada na pytanie: czym jest faszyzm? I czy jest on dzisiaj zagrożeniem?

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w języku angielskim na stronie internetowej Międzynarodowej Tendencji Marksistowskiej. Służy on przypomnieniu jednego z wielu epizodów który potwierdza poprawność marksistowskiej teorii rewolucji politycznej, wypracowanej przez Lwa Trockiego. Kurs tych wydarzeń służy nowemu pokoleniu marksistów jako inspiracja i lekcja na przyszłość.

Poniższy artykuł jest przepisany z trockistowskiej gazety Militant w numerze z 25 listopada 1944 r.. Gazeta pojawiła się pod nagłówkiem "Powstanie w Warszawie". Artykuł opisuje powstanie w Warszawie, stolicy Polski, przeciwko niemieckiej armii imperialistycznej w 1944 r. oraz współudział stalinowskiego reżimu w Moskwie w krwawej klęsce powstania. 

Ten rok to setna rocznica Rewolucji Październikowej. Apologeci kapitalizmu i ich wierne papugi w ruchu robotniczym próbują cieszyć się myślą że upadek ZSRR oznaczał koniec socjalizmu. Ale to co upadło w Rosji nie było socjalizmem lecz jego karykaturą. W przeciwieństwie do często powtarzanych oszczerstw, reżim Stalinowski był antyteządemokratycznej władzy wprowadzonej przez Bolszewików w 1917.

“Cokolwiek byśmy myśleli o bolszewizmie, pozostanie faktem niezaprzeczonym, że rewolucja rosyjska jest jednym z największych wydarzeń w dziejach ludzkości, a powstanie bolszewickie – zjawiskiem obchodzącym cały świat.” John Reed, 1 stycznia 1919 roku. (J.Reed “Dziesięć dni które

Warunki w Grecji stają się rozpaczliwe w miarę, jak bezrobocie rośnie, obcina się pensje i emerytury, zamyka się wiele małych przedsiębiorstw, a kraj zmierza ku niekontrolowanemu bankructwu. Nacisk na zwykłych ludzi pracy jest nieustanny.

Apel FRETECO do pracowników całego świata i opinii publicznej.